ΠΙΣΩ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ
Της Μαρίας Θερμού
 
Γκαίη Αγγελή
Με σπουδές κινηματογράφου στην Αθήνα, ή Γκαίη Αγγελή, γυρίζει την πρώτη της ταινία, το «Μοναστηράκι» (μικρού μήκους), αμέσως μόλις τελειώνει τη σχολή, το 1976. Παράλληλα, αρχίζει να εργάζεται σαν βοηθός κοντά σε άλλους σκηνοθέτες και το 1978 γυρίζει τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία της, το ντοκυμανταίρ «Θεσσαλονίκη 6,5 Ρίχτερ». Από τον ίδιο χρόνο αρχίζει καί ή συνεργασία της με την τηλεόραση, όπου δουλεύει ανεξάρτητα, χωρίς να είναι δηλαδή μόνιμη υπάλληλος, αλλά αναλαμβάνοντας την σκηνοθεσία διαφόρων κομματιών, πού έχει την ευχέρεια να επιλέγει. Αναφέρουμε μερικά: «0ι γυναίκες τεχνικοί στον ελληνικό κινηματογράφο», «Χωρισμένες γυναίκες», «Κινηματογράφος καί τύπος», «Πώς εμφανίζεται ή γυναίκα στον ελληνικό κινηματογράφο» κ.ά. Παράλληλα, αυτή την εποχή έχει την διεύθυνση παραγωγής στην ταινία «Ηλεκτρικός Άγγελος», πού γυρίζει ο άντρας της Θανάσης Ρετζής καί ετοιμάζει ή ίδια, μια καινούρια ταινία της πού θα έχει τίτλο «Το όνειρο ενός εμβρύου», από το βιβλίο του Τσικληρόπουλου «Τα απομνημονεύματα ενός εμβρύου».

— Έχεις κάνει πολλές ταινίες για τις γυναίκες;
— Ναι, γιατί βγήκα από μια ομάδα νέων γυναικών, πού είχε την τάση να γυρίσει λίγο στο παρελθόν για να δει τί έχουν κάνει οί γυναίκες σε διάφορους τομείς. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει γίνει πολύ της μόδας να μιλάμε για διαφορές μεταξύ αντρών καί γυναικών στή δουλειά τους, έτσι πού το θέμα βιομηχανοποιήθηκε, κινδυνεύει να γίνει αγοραίο. Το Χόλλυγουντ άρχισε να γυρίζει συνέχεια ταινίες πάνω στην ίδια συνταγή με θέμα την γυναίκα. Μοιάζει σαν να μας πρόλαβαν κι εδώ οί άντρες. Από ένα σημείο καί μετά λοιπόν, άρχισε να με απασχολεί ή τελειοποίηση της τεχνικής μου, ώστε να μπορώ ν' ασχοληθώ με οτιδήποτε.
— Πιστεύεις, ότι υπάρχει διαφορά στον τρόπο πού βλέπουν οι άντρες καί οί γυναίκες τα πράγματα στον κινηματογράφο;
— Επειδή για πολλά χρόνια ή γυναίκα είχε περιορισθεί στον ρόλο του παρατηρητή καί μόνο, αυτή ή ικανότητα της έχει οξυνθεί σημαντικά. Καί ή παρατήρηση είναι ένα στοιχείο αποφασιστικό στη περιγραφή μιας κατάστασης στον κινηματογράφο.
— Αντιμετωπίζεις προβλήματα στη δουλειά σου, επειδή είσαι γυναίκα;
-  Ως ένα σημείο έχω τα ίδια προβλήματα με τους άντρες σκηνοθέτες. Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργανωμένη παραγωγή, οί κινηματογραφιστές είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν σαν ελεύθεροι σκοπευτές καί να αυτοχρηματοδοτούν τις ταινίες τους. Άρα, ή γυναίκα σκηνοθέτης πρέπει ταυτόχρονα να μπορεί να διακινδυνεύσει σαν ελεύθερος επαγγελματίας. Στίς σχέσεις μας με τους συνεργάτες μου δεν αντιμετωπίζω προβλήματα. Ωστόσο για να σε αποδεχθούν οι άντρες πρέπει να κάνεις την δουλειά σου, όχι απλώς καλά αλλά τέλεια ...
— Γιατί είναι λίγες οί γυναίκες πού σκηνοθετούν;
— Ό κινηματογράφος είναι πολύ πρόσφατη τέχνη καί τόσο ή ελληνική οικογένεια, όσο καί ή κοινωνία γενικά τήν αντιμετωπίζει ακόμη με κάποια επιφύλαξη. Άλλωστε είναι ένα επάγγελμα πού προϋποθέτει ελευθερία, αυτοδιάθεση καί ακόμα, τόλμη στον κίνδυνο.
— Το γεγονός ότι είσαι παντρεμένη σου έχει δημιουργήσει προβλήματα;
— Όχι, γιατί ό άντρας μου είναι κι αυτός σκηνοθέτης καί ξέρει τις ιδιομορφίες του επαγγέλματος. Δεν ξέρω όμως, τί θα γινόταν, αν ήταν υπάλληλος για παράδειγμα.