Στην ταινία αυτή που γυρίστηκε σε φιλμ 16 χιλιοστών, ερέθισμα μου έδωσε ο περίεργος ρόλος που καλείται σήμερα να παίξει η γυναίκα. Χειραφετημένη; Γκόμενα; Μητέρα; Σύντροφος; Κι ακόμα πολλά.Υπάρχει κάτι το σχιζοφρενικό όταν πασχίζει να "δημιουργήσει" την ταυτότητά της με τα νέα δεδομένα του μοντέλου, του ερωτικού προτύπου, της εργαζόμενης και να είναι σ’ όλα αυτά συνεπής. Να’ναι όμορφη, καλοβαλμένη, σωστή μητέρα, καλή στο κρεβάτι κι άλλα, κι άλλα.Το περίεργο θέμα μου υπαγόρευσε κάποιον σχετικό πειραματισμό και στη φόρμα. Ανακάτεψα μυθοπλασία με ντοκουμενταρίστικα πλάνα.Η ταινία ξεκινά με μια διασκευή κεφαλαίου από τα βιβλία τσέπης "Βίπερ-Νόρα" σαν μια σατιρική πινελιά στο παραδοσιακό όμορφο ζευγάρι. Τους ρόλους υποδύονται έκτακτα, η Φωτεινή Φιλοσόφου κι ο Πάνος Χατζηκουτσέλης.Δεν θα αφηγηθώ τη δομή. Υπάρχουν υπαινιγμοί για βιασμό, εγκατάλειψη βρέφους στη βρεφοδόχο, η αγοραία πιτσιρίκα στη κεντρική αγορά (πολύ καλή η Αθηνά Μαραβέγια), η χωριάτισσα, οι αστές και μικροαστές στους ρόλους τους, oι "στερημένες", κι ακόμα, υπαινιγμοί για κτηνοβασία, όπου η γυναίκα χάνεται εντελώς ακόμα και σαν αναπαραγωγική μηχανή ή σκεύος ηδονής, ενώ υπάρχει μια ειδικά φτιαγμένη χορογραφία με τον κύκλο ζωής της γυναίκας (αμερικανίδα χορογράφος, απομονώθηκε σε ελληνικό νησί για να την ετοιμάσει και τη χόρεψε θαυμάσια η Μαρία Τσουβαλά). Και σε σπικάζ ακούγεται το ποίημα του Μπέρτολντ Μπρεχτ "Μαρία Φαράρ" που ερμηνεύει ο Αντρέας Ταρνανάς.Πολλοί δουλέψαμε την κάμερα για να κλέψουμε τα ντοκυμαντερίστικα πλάνα: Ο Νίκος Γεωργόπουλος, εγώ (!!!) κινηματογράφησα αληθινό γάμο κουτσής κοπέλας κι αστείου γαμπρού που εκείνη του ’πεσε στα σκαλοπάτια της εκκλησίας. Οποίος σχολιασμός του μυστηρίου... Το χορό σ’ ένα νταμάρι (που ήθελα να μην έχει ορίζοντα από πουθενά, να’ ναι κατακίτρινο με καυτό καλοκαιριάτικο και μεσημεριάτικο Ήλιο, ξερό και κει ξυπόλητη μ’ ένα πανί-ιμάτιο στο χρώμα της σάρκας, να χορεύει η Μαρία) κινηματογράφησε ο Νίκος Γαρδέλης. Το ρεπεράζ που ’κανα μαζί του για να βρούμε το νταμάρι, εξαντλητικό...Ειδική μουσική επιμέλεια κι εκτέλεση από μένα. Σπουδαστές των Σχολών μας, βοήθησαν πολύ. Η Μαίρη Κιντώνη, ο Σεραφείμ Ιατρόπουλος, η Μελίνα Μπριάνα και άλλοι.Δεν μπορώ να μιλήσω για το αποτέλεσμα. Μπορώ όμως να μιλήσω για τη θέση της γυναίκας που βρίσκεται περίπου στα ίδια επίπεδα όσο κι αν μασκάρεται με δήθεν εκμοντερνισμούς και τάχα απελευθερώσεις. Δικαιώνεται ακόμα μέσω άλλων κι ακόμα ψάχνει την ταυτότητά της. Οι εξαιρέσεις κινδυνεύουν από μοναξιά, προκαταλήψεις και παρεξήγηση της ουσίας των ρόλων (κατά τους αμερικάνους μπιχεβιοριστές)...Ευγενία Χατζίκου