(απαραίτητο για την ψηφοφορία των ταινιών)
(απαραίτητο για το σχολιασμό των ταινιών)

Στατιστικά

  • Σύνολο μελών: 6615

Τυχαίες ταινίες

Σενάριο

ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΔΑΟ ΑΓΝΩΣΤΟΣ 1996ΣΥΝΟΨΗ:…αν ένας άγνωστος ξαπλώσει στον αναπαυτικό καναπέ σας!1 – ΕΣΩΤ. / ΕΙΣΟΔΟΣ-ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ Κ. /ΑΠΟΓΕΥΜΑΉχος από κλειδιά, η εξώπορτα ανοίγει, κι εμφανίζεται ο κύριος Κ., με το άψογο γκρίζο κοστούμι του και την επαγγελματική τσάντα στο χέρι. Με ανέκφραστο ύφος και χωρίς να βιάζεται, μπαίνει στο εσωτερικό, διπλοκλείνει σχολαστικά την πόρτα και κατευθύνεται προς το καθιστικό. Όμως, πριν προλάβει να κάνει το δεύτερο βήμα, μένει ακίνητος σαν κεραυνοβολημένος στο μεγάλο δωμάτιο με τη λιτή, τέλεια διακόσμηση, βρίσκεται ένας Άγνωστος, μισοξαπλωμένος στον καναπέ, που μιλάει στο τηλέφωνο. Δίπλα στην ανοιχτή τηλεόραση είναι ακουμπισμένες δύο βαλίτσες, ενώ ένα σακάκι είναι πεταμένο πρόχειρα στην πολυθρόνα.Ο Άγνωστος με την ευχάριστη, συμπαθητική φυσιογνωμία, ρίχνει μια φιλική ματιά στον Κ.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (στο τηλέφωνο). Ναι… έλα… πρέπει να κλείσω τώρα. Φιλάκια. Θα σε πάρω εγώ.Κλείνει το τηλέφωνο και κατευθύνεται προς τον Κ., δίνοντάς του το χέρι με εγκαρδιότητα.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Καλησπέρα!Κ. (ταραγμένος). Ποιος είστε εσείς; Πώς μπήκατε μέσα;ΑΓΝΩΣΤΟΣ (φυσικότατα). Μου άνοιξε ο θυρωρός.Κ. Ο θυρωρός;! Χωρίς να με ρωτήσει;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μα... δε με περιμένατε;Κ. Ποιος είστε, κύριε; Τι θέλετε.Ο Ά πλησιάζει στο παρατημένο σακάκι του, ψαχουλεύει τις τσέπες, βγάζει μερικά έγγραφα, τους ρίχνει μια ματιά και έρχεται να σταθεί πάλι μπροστά στον πάντα ακίνητο Κ.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Δεν καταλαβαίνω. Είστε ο Δεύτερος Γραμματέας στη Διεύθυνση Προγραμματισμού της Υπηρεσίας.Ο Κ. γνέφει επιβεβαιώνοντας. Ο Άγνωστος ρίχνει ακόμα μια ματιά στα έγγραφα.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Κάτοικος τετάρτου κρατικού συγκροτήματος, διαμέρισμα 515.Κάποιες φωνές από την τηλεόραση αποσπούν την προσοχή του Κ. που, εκνευρισμένος, πηγαίνει και την κλείνει.Κ. (απειλητικά). Αν δεν μου εξηγήσετε αμέσως τι κάνετε σπίτι μου, θα καλέσω την ασφάλεια κτιρίων.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (προβληματισμένος). Κάποιο μπέρδεμα θα ’χει γίνει… (κάθεται κουρασμένα στην καρέκλα) …συνάδελφος είμαι… κι εγώ στην Υπηρεσία δουλεύω...Κ. Πρώτη φορά σάς βλέπω.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Το ξέρω• δεν εργάζομαι εδώ. Μένω στη Διομοίρα, αν την έχετε ακουστά. Βόρεια, τρεις μέρες ταξίδι με το τρένο• που ο Θεός να το κάνει ταξίδι αυτό το μαρτύριο που πέρασα.Κ. Έστω. Εδώ τι θέλετε;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Από τη διεύθυνση που υπηρετώ, μ’ έστειλαν να τακτοποιήσω μια υπηρεσιακή υπόθεση ρουτίνας, και μου είπαν ότι, αντί να μείνω σε ξενοδοχείο, θα με φιλοξενούσε ένας συνάδελφος. Εσείς.Ο Κ. κοιτάζει βλοσυρός τα χαρτιά.Κ. Πρώτη φορά ακούω τέτοια περίπτωση.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μπα… Από τότε που άρχισαν τις περικοπές στις δαπάνες, η Υπηρεσία το εφαρμόζει συχνά. (χαμογελάει πικρά) Σκαρφίζονται τα πάντα όταν πρόκειται να μειώσουν τα εκτός έδρας.Κ. Κι έτσι να είναι, θα έπρεπε να έχω ενημερωθεί.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Βέβαια! Σε κάποιο γραφείο θα κόλλησε η ειδοποίηση – τα γνωστά...Κ. Λυπάμαι! Αφού δεν έχω λάβει έγγραφη εντολή, θα ζητήσω να φύγετε.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (στωικά). Ναι• καταλαβαίνω… κι εγώ στη θέση σας το ίδιο θα ’κανα… Συγγνώμη για την αναστάτωση.Σηκώνεται κουρασμένα και, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Κ., ξεκινάει τη διαδικασία αναχώρησης, φορώντας το σακάκι του.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Να συμπληρώσουμε μόνο τη δήλωση.Κ. Τι δήλωση;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τίποτα… κάτι για την Υπηρεσία, που να λέει ότι εγώ παρουσιάστηκα κανονικά σύμφωνα με τη διαδικασία, αλλά εσείς δε θελήσατε να με φιλοξενήσετε. Έτσι... για το τυπικό… μήπως προκύψει κάνα μπλέξιμο.Κ. (ανήσυχα) Τι μπλέξιμο;2 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΟ Κ., σκεπτικός, καθισμένος στον καναπέ. Από μια εσωτερική πόρτα εμφανίζεται ο Άγνωστος, φρεσκαρισμένος κι ευδιάθετος, φορώντας ένα μπουρνούζι.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Πάντως, καλύτερα έτσι… Θα δημιουργούσαμε αναστάτωση για το τίποτα, και στο τέλος θα ’λεγαν ότι φταίτε εσείς που δεν ενημερωθήκατε έγκαιρα.Κ. Αυτό είναι παράλογο!ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Το ξέρω. Όμως τι να το κάνεις; Υπάλληλοι είμαστε κι οι δυο και ξέρουμε ότι η Υπηρεσία δεν παραδέχεται ποτέ τα λάθη που κάνει. Τέλος πάντων, δεν πρόκειται να μείνω παραπάνω από μία, το πολύ δύο μέρες.Κ. Δεν υπάρχει δεύτερο κρεβάτι.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Σοβαρά; Κι εσείς πού θα κοιμηθείτε;Κοιτάζονται. Ο Άγνωστος γελάει.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Πλάκα κάνω! Θα βολευτώ μια χαρά στον καναπέ.Πλησιάζει την τηλεόραση με πρόθεση να την ανοίξει.Κ. (επιτιμητικά). Αν σκοπεύετε να δείτε τηλεόραση…Ο Άγνωστος μένει μετέωρος.Κ. ...να χαμηλώνετε τη φωνή! Οι γείτονες διαμαρτύρονται με το παραμικρό… (προειδοποιητικά) Κι εγώ γενικά προτιμώ την ησυχία.Ο Άγνωστος ψαχουλεύει το σακάκι του.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μην ανησυχείτε• δε θα σας ενοχλήσω καθόλου.Βγάζει ένα τσιγάρο και το βάζει στο στόμα. Ο Κ. τον κοιτά με έκδηλη αποδοκιμασία.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (αθώα). Μήπως σας ενοχλεί ο καπνός;3 – ΕΣΩΤ. / ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ Κ. / ΝΥΧΤΑΑκούγεται ένας περίεργος ήχος• όχι τόσο δυνατός όσο εκνευριστικός: ένα μίγμα από παράξενες ομιλίες και διαπεραστικούς θορύβους. Ο Κ. στριφογυρίζει στο κρεβάτι, παλεύοντας με κουβέρτες και μαξιλάρια, αλλά χωρίς να καταφέρνει να ησυχάσει.4 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΗ τηλεόραση προβάλλει ένα παιδικό κινούμενο σχέδιο που είναι η πηγή του θορύβου. Ο Άγνωστος παρακολουθεί απορροφημένος, φυσώντας δαχτυλιδάκια καπνού από το αναμμένο του τσιγάρο. Κρυφογελάει και φαίνεται να διασκεδάζει πραγματικά μ’ αυτό που βλέπει.5 – ΕΣΩΤ. / ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ Κ. / ΜΕΡΑΟ Κ. κοιμάται με το κεφάλι του κουκουλωμένο κάτω από το μαξιλάρι. Ξυπνάει απότομα κι ανακάθεται στο κρεβάτι κοιτάζοντας το ρολόι. Σε κατάσταση πανικού, πετάγεται και βγαίνει τρέχοντας.6 – ΕΣΩΤ. / ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ / ΜΕΡΑΟ Κ. φτάνει τρέχοντας στην πόρτα της τουαλέτας και πάει να την ανοίξει, αλλά εκείνη αντιστέκεται. Με μανία αρχίζει να παλεύει με το πόμολο. Ήχος από καζανάκι.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (πίσω από την πόρτα). Μισό λεπτό… τελειώνω! Καλημέρα! Ένα λεπτάκι!7 – ΕΣΩΤ. / ΕΙΣΟΔΟΣ-ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΑΠΟΓΕΥΜΑΟ Κ. μπαίνει στο διαμέρισμα με φανερά κακή διάθεση, χτυπώντας πίσω του την πόρτα. Ο Άγνωστος κλείνει βιαστικά την τηλεόραση και σβήνει το τσιγάρο που καπνίζει, καθώς ο Κ. τον κοιτάει αυστηρά.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Καλησπέρα. Πώς πήγε;Κ. Πρώτη φορά μετά από είκοσι δύο χρόνια καθυστέρησα το πρωί στο γραφείο. Όλο το βράδυ δεν έκλεισα μάτι μ’ αυτή την τηλεόραση!ΑΓΝΩΣΤΟΣ (ένοχα). Συγγνώμη… δε φαντάστηκα… Δεν πρόκειται να ξαναγίνει.Ο Κ. ρίχνει μια ματιά στον ακατάστατο χώρο.Κ. Κι αν επιμένετε να καπνίζετε, παρακαλώ να βγαίνετε έξω.Εκνευρισμένος,κατευθύνεται στο δωμάτιό του.8 – ΕΣΩΤ. / ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ Κ. / ΝΥΧΤΑΟ Κ., ξαπλωμένος στο κρεβάτι, ακίνητος, με τα μάτια ορθάνοιχτα, καρφωμένα στο κενό. Ακούγονται μια σειρά οξείς, διαπεραστικοί, περίεργοι ηλεκτρονικοί ήχοι.9 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΟ Άγνωστος, καθισμένος στον καναπέ, παίζει μ’ ένα ηλεκτρονικό παιδικό παιχνίδι χειρός. Φαίνεται συνεπαρμένος από την ασχολία του κι έχει στο στόμα ένα σβηστό τσιγάρο.10 – ΕΣΩΤ. / ΕΙΣΟΔΟΣ-ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΑΠΟΓΕΥΜΑΧτυπάει το τηλέφωνο. Ο Κ., που εκείνη τη στιγμή κλείνει την εξώπορτα, κινείται βιαστικά ν’ απαντήσει, αλλά ο Άγνωστος πετάγεται από μια εσωτερική πόρτα και τον προλαβαίνει.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Είναι για μένα!Σηκώνει το ακουστικό, αλλά χωρίς να το φέρει στ’ αφτί του. Ο Κ. κοιτάει ενοχλημένος, ενώ ο Άγνωστος, χαμογελαστά και διακριτικά, φαίνεται να περιμένει να απομακρυνθεί ο Κ. πριν μιλήσει στο τηλέφωνο. Οι δύο άνδρες αναμετριούνται με τα βλέμματα, περιμένοντας ποιος θα υποχωρήσει πρώτος. Ο Κ., εκνευρισμένος, διορθώνει τη θέση μιας καρέκλας και φεύγει προς το εσωτερικό.11 – ΕΣΩΤ. / ΚΟΥΖΙΝΑ / ΑΠΟΓΕΥΜΑΟ Κ. μπαίνει στην κουζίνα, όμως ο εκνευρισμός δίνει τη θέση του σε μια έκφραση έκπληξης. Στο τραπέζι της κουζίνας είναι σερβιρισμένο ένα μεγαλόπρεπο γεύμα. Διστακτικά παίρνει ένα πιρούνι και σκαλίζει λίγο τα φαγητά, σαν να τα περιεργάζεται. Καθώς αντιλαμβάνεται τον Άγνωστο να πλησιάζει, παρατάει με τρόπο το πιρούνι στη θέση του κι απομακρύνεται από το τραπέζι, κάνοντας τον αδιάφορο.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (φιλικά). Έλα! Κάτσε να φάμε. Είναι σπεσιαλιτέ από τα μέρη τα δικά μας.Κ. (ψυχρά). Ευχαριστώ, αλλά έχω φάει.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Πού;Κ. Στην Υπηρεσία.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Πλαστικά φαγητά, ετοιματζίδικα.Κ. Εμένα μ’ αρέσουν.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Άλλο το σπιτικό φαγητό. (παρακλητικά) Έλα! Έτσι... γι’ αλλαγή. Όλη μέρα μαγείρευα!Ο Κ. διστάζει.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Δοκίμασε λίγο! Έστω για να μου πεις τη γνώμη σου.Ο Κ. υποχωρεί. Κάθεται και παίρνει ένα πιρούνι.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (απότομα). Περίμενε!Ανοίγει το ψυγείο και βγάζει με υπερηφάνεια ένα μπουκάλι κρασί.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μ’ αυτό το κρασί κερδίζει ένα 20% σε γεύση.Κ. (κατηγορηματικά). Δεν πίνω!ΑΓΝΩΣΤΟΣ (απογοητευμένος). Γύρισα όλη την πόλη για να το βρω.12 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΟ Κ., καθισμένος σε μια πολυθρόνα, κρατά στα χέρια του ένα βιβλίο και διαβάζει. Σε μια στιγμή, σηκώνει λίγο το βλέμμα και κρυφοκοιτάζει τον Άγνωστο που είναι άνετα καθισμένος σε μια πολυθρόνα απέναντι και με ανέκφραστο ύφος φαίνεται κάτι να παρατηρεί στον τοίχο. Ο Κ., με περιέργεια αλλά και με διακριτικότητα, ρίχνει ματιές, μια στον άγνωστο και μια στον τοίχο, προσπαθώντας –μάταια– να καταλάβει. Τελικά, εγκαταλείπει την προσπάθεια και στρέφεται, ανόρεχτα, πάλι στο βιβλίο.Κ. Δε μου είπες… Μ’ αυτή την υπόθεση που ήρθες να τακτοποιήσεις, τι έγινε;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Γραφειοκρατία…Κ. (με νόημα) Έχει περάσει μια εβδομάδα.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Ό,τι και να πεις, έχεις δίκιο. Ούτε κι εγώ φανταζόμουνα…Κ. (τον διακόπτει). Ίσως δεν προσπαθείς αρκετάΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τι θα πει αυτό;Κ. Αντί να κάθεσαι όλη μέρα μες στο σπίτι, θα ’πρεπε να τρέξεις, να παρακαλέσεις, να πιέσεις τα τμήματα.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μπα! Δεν έχει νόημα• η υπόθεση έχει πάρει πια το δρόμο της.Κ. (ψυχρά). Ελπίζω να είναι έτσι. (σηκώνεται) Πάω για ύπνο!ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Από τώρα;Ο Κ. τον κοιτάζει ψυχρά.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Καλή σου νύχτα! Εγώ θα βάλω μουσικούλα.Κοιτάζονται ξανά.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Πλάκα κάνω!13 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΑΠΟΓΕΥΜΑΟ Κ. έχει μόλις επιστρέψει σπίτι. Στέκεται στη μέση του δωματίου και κοιτάζει γύρω. Όλα είναι ήσυχα και τακτοποιημένα. Τα σημάδια της παρουσίας του Άγνωστου (βαλίτσες, ρούχα πεταμένα στις καρέκλες κ.λπ.) έχουν εξαφανιστεί.Κ. (με σπίθα χαράς). Έφυγε!Παρατάει την επαγγελματική τσάντα που κρατάει, και σπεύδει προς το εσωτερικό του διαμερίσματος.14 – ΕΣΩΤ. / ΚΟΥΖΙΝΑ / ΑΠΟΓΕΥΜΑΟ Κ. χώνει το κεφάλι απ’ την πόρτα της κουζίνας, βεβαιώνεται ότι είναι άδεια, χαμογελά και βγαίνει.15 – ΕΣΩΤ. / ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ Κ. / ΑΠΟΓΕΥΜΑΟ Κ. ανοίγει διάπλατα την πόρτα του δωματίου και κοιτάζει μέσα: άδειο. Παίρνει μια βαθιά αναπνοή ανακούφισης, βγάζει το σακάκι, αρχίζει να λύνει τη γραβάτα και, σιγοσφυρίζοντας ευδιάθετα, κατευθύνεται προς το καθιστικό.16 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΑΠΟΓΕΥΜΑΟ Κ. μπαίνει αμέριμνος στο καθιστικό, για να παγώσει από την έκπληξη που τον περιμένει. Σ’ ένα τραπεζάκι βρίσκεται μια τούρτα με ένα αναμμένο κεράκι, γύρω απ’ την οποία στέκονται ο Άγνωστος και δύο ωραίες γυναίκες, μια Ξανθιά και μια Μελαχρινή. Είναι ντυμένοι με επισημότητα και, μόλις αντιλαμβάνονται τον Κ., αρχίζουν όλο ενθουσιασμό να τραγουδούν:ΑΓΝΩΣΤΟΣ – ΞΑΝΘΙΑ – ΜΕΛΑΧΡΙΝΗ. «Να ζήσεις κύριε Κ. και Χρόνια Πολλά, / μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά, / παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως, / και όλοι να λένε: Να ένας σοφός.»Το τραγούδι τελειώνει, μα ο Κ. παραμένει άφωνος και ακίνητος. Οι τρεις συνεχίζουν να κοιτούν χαμογελαστά, αλλά με κάποια αυξανόμενη αμηχανία, καθώς τα δευτερόλεπτα περνούν.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τι θα γίνει; Θα το σβήσεις;Ο Κ. πάει κάτι να πει, κομπιάζει, πλησιάζει αδέξια και, τελικά, σβήνει το κερί μέσα σε παλαμάκια, «Μπράβο!», «Χρόνια Πολλά», «Και του χρόνου». Οι δύο γυναίκες αγκαλιάζουν και ασπάζονται με θέρμη και διαχυτικότητα τον κατακόκκινο από ντροπή και αμήχανα χαμογελαστό Κ. Ο Άγνωστος του κλείνει πονηρά το μάτι, κι ύστερα μοιράζει σε όλους ποτήρια, ανοίγει μια σαμπάνια και τους σερβίρει. Σηκώνουν τα ποτήρια για πρόποση.17 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΥπό τον ήχο δυνατής μουσικής, τα δύο ζευγάρια [ο Κ. (χαρούμενος και άνετος για πρώτη φορά) με την Ξανθιά και ο Άγνωστος με τη Μελαχρινή] στροβιλίζονται, ανάμεσα σε χάχανα και γέλια, σε μια παρωδία βαλς.18 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΜε τις ρυθμικές παροτρύνσεις του Άγνωστου και των γυναικών, ο Κ. κατεβάζει μονορούφι ένα γεμάτο ποτήρι σαμπάνια.19 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΠαίζουν τυφλόμυγα. Ο Κ. έχει δεμένα τα μάτια μ’ ένα μαντίλι και παρασέρνει στο πέρασμά του καρέκλες και τραπεζάκια καθώς κυνηγάει τους άλλους τρεις που ξεφεύγουν ανεβαίνοντας πάνω σε πολυθρόνες και καναπέδες. Γέλια, φωνές και απερίγραπτο χάος.20 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΤο δωμάτιο είναι πάντα ακατάστατο, αλλά τώρα μισοσκότεινο και ήσυχο. Ο Κ. και ο Άγνωστος, ταλαιπωρημένοι και αποκαμωμένοι, είναι ξαπλωμένοι στο πάτωμα, πάνω στα μαξιλάρια του καναπέ. Ο Κ., μισοζαλισμένος ακόμα, καπνίζει ένα πούρο και ξεροβήχει. Ο Άγνωστος χαμογελάει.Κ. Τι;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τίποτα... σκέφτομαι τι θα λένε οι γείτονες...Κ. (τραγουδάει με στεντόρεια φωνή). «Happy birthday to me / happy birthday to me...» Καλά... π;vς έμαθες ότι είχα γενέθλια;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Ήταν μυστικό;Κ. Όχι!ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τότε; Καλά δεν περάσαμε;Κ. Χρειάζεται πού και πού να δοκιμάζεις καινούργια πράγματα...ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Λες, ε;Κ. Βέβαια! Να σου πω…ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τι;Κ. Τις γυναίκες…ΑΓΝΩΣΤΟΣ (χαμογελάει πονηρά). Τσιμπήθηκες με την ξανθιά, ε;Κ. (ντροπαλά). Έλα, μωρέ…ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Κι αυτή, πάντως, σε γούσταρε.Ο Κ. κοιτάει με σπίθα ελπίδας.Κ. Δε νομίζω.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Άκου και μένα που ξέρω από τέτοια! Μπορώ να κανονίσω να βγείτε οι δυο σας. Αν θες...Κ. Την ξέρεις καλά;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Όχι. Σήμερα τις γνώρισα και τις δύο.Κ. Πού; Πώς;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τις είδα στο δρόμο, τους είπα ότι ετοίμαζα μια έκπληξη σ’ ένα φίλο, και τις ρώτησα αν ήθελαν να έρθουν.Κ. Κι εκείνες... έτσι... δέχτηκαν;ΑΓΝΩΣΤΟΣ (παραξενεμένος). Γιατί όχι;Κ. Έτσι απλά;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μα τι νόμιζες; Οι άνθρωποι τρελαίνονται για εκπλήξεις, για διασκέδαση, για αλλαγές!Κ. (προβληματισμένος). Ναι, ε; Εγώ… δεν ξέρω… συνήθισα, χρόνια τώρα, να ζω ήσυχα... τακτικά.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μπορεί να ’ναι καλύτερα έτσι.Κ. Νομίζεις;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Σημασία έχει τι νομίζεις εσύ. Τέλος πάντων, από αύριο σ’ αφήνω στην ηρεμία σου.Κ. Τι έγινε;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τι να γίνει; Απλώς, η υπόθεσή μου ρυθμίστηκε τελικά, οπότε τα μαζεύω και φεύγω.21 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΜΕΡΑΟ Άγνωστος κλείνει την τελευταία βαλίτσα, καθώς οι υπόλοιπες αποσκευές είναι ήδη έτοιμες. Ο Κ. τον παρακολουθεί με μια υποψία θλίψης κάτω απ’ το σφιγμένο χαμόγελο.Κ. Αυτό ήταν, λοιπόν... Φεύγεις...ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Καιρός ήταν. (κοιτά τον Κ. και χαμογελά) Εγώ νόμισα ότι θα το πανηγύριζες.Κ. Κι εγώ στην αρχή έτσι νόμιζα, αλλά τώρα μου κακοφαίνεται λιγάκι.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Δεν πρόκειται να χαθούμε!Κ. Ξέρεις... συνήθισα να υπάρχει και κάποιος άλλος στο σπίτι. Τώρα θα μου φανεί υπερβολικά ήσυχο.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Καλά, μη τα δραματοποιούμε κιόλας!Κ. Ίσως μπορέσω να ’ρθω κι εγώ κάποτε στην… πώς την είπες;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Διομοίρα.Κ. Ναι.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τι να κάνεις;Κ. Να σε δω.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Μα δεν πάω εκεί!Κ. (έκπληκτος). Πού πας;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Να βρω κάνα ξενοδοχείο εδώ κοντά.Κ. Δεν καταλαβαίνω! Δε μου ’πες ότι ξεμπέρδεψες με τη δουλειά που είχες;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Ναι.Κ. Τότε;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Δε σου είπα για ποια υπόθεση είχα έρθει;Κ. Όχι.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Περίεργο... Είχα έρθει για να τακτοποιήσω τη μετάθεσή μου. Τελικά μετατέθηκα, και θα πρέπει απλώς να περιμένω μέχρι να βρεθεί θέση σε κάποια τοπική υπηρεσία, ν’ αδειάσει κανένα κρατικό διαμέρισμα και να βολευτώ.Ο Άγνωστος φοράει το παλτό του, παίρνει τις βαλίτσες του και κατευθύνεται προς την έξοδο. Ο Κ. του κλείνει το δρόμο.Κ. Γιατί δε μένεις εδώ μέχρι να βολευτείς;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Αποκλείεται! Δεν μπορώ να σ’ επιβαρύνω άλλο. Δεν είναι σωστό.22 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΟ Κ. και ο Άγνωστος, βυθισμένοι αναπαυτικά στον καναπέ, παρακολουθούν γελώντας με την ψυχή τους το θορυβώδες κινούμενο σχέδιο που προβάλλει η τηλεόραση. Πίνουν και καπνίζουν.23 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΝΥΧΤΑΟ Κ. και η Ξανθιά, σε μια κεφάτη στιγμή, απαθανατίζονται από την φωτογραφική μηχανή του Άγνωστου, την ώρα που κρεμάνε στον τοίχο έναν πολύχρωμο φουτουριστικό πίνακα.24 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΜΕΡΑΤο σκηνικό του δωματίου είναι αλλαγμένο. Φαίνεται τώρα πιο λειτουργικό, πιο πολύχρωμο και ζεστό.Ο Κ., μ’ ένα σβηστό τσιγάρο να κρέμεται απ’ τα χείλια του, είναι αφοσιωμένος στο ηλεκτρονικό παιχνίδι χειρός που παίζει. Στο μεταξύ, ο Άγνωστος τελειώνει μια τηλεφωνική συνομιλία και κατεβάζει το ακουστικό.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (με ενθουσιασμό). Βρέθηκε τελικά θέση.Κ. Αλήθεια; Πού;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Δε μου είπαν λεπτομέρειες• μόνο να παρουσιαστώ αύριο στο κτίριο της Λεωφόρου Αρκισών 3Γ.Ο Κ. μένει έκπληκτος, κι ύστερα ξεσπάει σε γέλια.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (ανήσυχα). Τι είναι εκεί;Κ. Η Διεύθυνση Προγραμματισμού της Υπηρεσίας Ελέγχου και Πληροφοριών! Εκεί δουλεύω!25 – ΕΣΩΤ. / ΕΙΣΟΔΟΣ - ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΗΜΕΡΑΟ Κ. και ο Άγνωστος, με παρόμοια γκρίζα κοστούμια και τις επαγγελματικές τσάντες στα χέρια, ετοιμάζονται για αναχώρηση. Αφού ο Κ. διορθώσει λίγο τη γραβάτα του Άγνωστου, κατευθύνονται προς την έξοδο.Κ. Τον τμηματάρχη να προσέχεις. Είναι ύπουλος, αν και δεν του φαίνεται. Ο Διευθυντής είναι εντάξει• γαβγίζει, αλλά δε δαγκώνει.Καθώς ανοίγουν την εξώπορτα, εμφανίζεται ο Κλητήρας, ένας μεσήλικας με πένθιμο και κακομοίρικο ύφος, έτοιμος να χτυπήσει το κουδούνι. Τον κοιτάζουν παραξενεμένοι.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Καλημέρα σας! Ο δεύτερος γραμματέας της Διεύθυνσης Προγραμματισμού;Κ. Εγώ είμαι.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Θα μπορούσα να σας απασχολήσω για πέντε λεπτά;Κ. Όχι. Λυπάμαι, αλλά μόλις έφευγα για το γραφείο μου.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Μα για δουλειά της Υπηρεσίας έρχομαι κι εγώ.Ο Κ., αναποφάσιστος, κοιτάει το ρολόι του.Κ. Πέντε λεπτά μόνο!Ο Κλητήρας χαμογελάει με δουλοπρέπεια.Κ. Ξεκίνα εσύ, μην αργήσεις πρώτη μέρα, και θα σε βρω επάνω.26 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΜΕΡΑΟ Κλητήρας, καθισμένος άβολα στην πολυθρόνα και με το υπερβολικά γλυκερό χαμόγελό του, φυλλομετράει αργά και βασανιστικά τους φακέλους με τα έγγραφα που έχει ανοιγμένους μπροστά του. Ο Κ. παίζει νευρικά με τα δάχτυλά του ταμπούρλο στο μπράτσο της πολυθρόνας.Κ. (ανυπόμονα) Πρόκειται για κάτι τόσο σοβαρό;ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Όχι, όχι… τίποτα ασυνήθιστο.Περνούν ακόμα μερικά δευτερόλεπτα. Ο Κ. ρίχνει μια ματιά στο ρολόι του και, αποφασιστικά, ετοιμάζεται να σηκωθεί. Εκείνη τη στιγμή, ο Κλητήρας ξεχωρίζει ένα χαρτί από τα πολλά.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Υπάρχει εδώ μια έκθεση, σύμφωνα με την οποία, τον τελευταίο καιρό, έχουν προκύψει κάποια προβληματάκια σχετικά με την άσκηση των καθηκόντων σας.Ο Κ., μουδιασμένος, ξαναβουλιάζει στην καρέκλα.Κ. Δηλαδή;ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Καθυστερημένες προσελεύσεις στο γραφείο… αφηρημάδα… αμέλεια… μειωμένη παραγωγικότητα...Κ. Τι είν’ αυτά τα πράγματα; Ποιος τα λέει;ΚΛΗΤΗΡΑΣ (καθησυχαστικά). Μη ταράζεστε. Δεν είναι τίποτα σοβαρό• απλώς, μια και τα βρήκα εδώ, ξεφυλλίζοντας το φάκελό σας, είπα να σας ενημερώσω σχετικά.Κ. (ανήσυχα). Το φάκελό μου...;ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Ο οποίος, απ’ ό,τι βλέπω, είναι σχεδόν άψογος. Δεν υπάρχει θέμα• απλώς, θα διαβεβαιώσετε ότι πρόκειται για κάποια παροδικά φαινόμενα που δε θα επαναληφθούν στο μέλλον. Σύμφωνοι;Κ. (αβέβαια). Ναι… Προφανώς.ΚΛΗΤΗΡΑΣ Ωραία, λοιπόν!Ο Κ. αρχίζει να στριφογυρίζει άβολα στην πολυθρόνα. Η ανασφάλειά του μεγαλώνει καθώς ο κλητήρας συνεχίζει να φυλλομετρά έγγραφα, και το ύφος αρχίζει να γίνεται πιο σοβαρό και πιο εξουσιαστικό.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Πιο σοβαρές θα έλεγα ότι είναι κάποιες καταγγελίες σχετικά με την προσωπική σας ζωή.Κ. (άψυχα) Τι καταγγελίες;ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Ξενύχτια, πάρτι, μεθύσια, γυναίκες και πολλή φασαρία.Κ. Να σας εξηγήσω... δεν είναι έτσι.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Είναι μάλλον κουτό να το αρνείστε! Και, για να μην υπάρχει παρανόηση, την Υπηρεσία δε θα την ένοιαζε τι κάνετε στην προσωπική σας ζωή, όμως υπάρχουν έγγραφες μαρτυρίες γειτόνων ότι, λόγω της τρομερής φασαρίας που δημιουργείτε, δεν μπορούν να κοιμηθούν, με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένη απόδοση στα εργασιακά τους καθήκοντα. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό νοιάζει την Υπηρεσία. Λοιπόν;Κ. (φοβισμένος). Ομολογώ πως, ίσως, τον τελευταίο καιρό… Συγγνώμη• δε θα επαναληφθεί… Δε φαντάστηκα...ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Εντάξει• καταλαβαίνω... άνθρωποι είμαστε. Αν υπάρχει ειλικρινής μεταμέλεια, έγγραφη και έμπρακτη, το θέμα θα ξεχαστεί… ελπίζω. Έτσι κι αλλιώς, εγώ βρίσκομαι εδώ για άλλο θέμα.Ο Κλητήρας, σαν να θέλει να επιτείνει την αγωνία του Κ., σηκώνεται, κάνει μια αργή βόλτα γύρω στο δωμάτιο κι έρχεται να σταθεί πίσω του.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Είναι αλήθεια ότι κάποιος ξένος φιλοξενείται εδώ μέσα;Κ. Δεν είναι ξένος• είναι υπάλληλος.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Έχετε ζητήσει την απαραίτητη άδεια, υποθέτω!Κ. Όχι… εγώ δεν… όλα έγιναν με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Κάποιο έγγραφο που να το βεβαιώνει; Κάποια επίσημη ειδοποίηση, κάποιο επίσημο έγγραφο;Κ. Δεν έχει φτάσει τίποτα στα χέρια μου.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Γιατί να μη φτάσει;Κ. Δεν ξέρω. Κάποιο γραφειοκρατικό μπέρδεμα, ίσως.Ξαφνικά, ο Κλητήρας γίνεται έξαλλος και τον διακόπτει.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Για να καταλάβω! Δε φτάνει που φιλοξενείτε κάποιον παράνομα, αλλά κατηγορείτε από πάνω την Υπηρεσία για γραφειοκρατία. Αυτό είναι θράσος!Ξανακάθεται στην πολυθρόνα συνοφρυωμένος και συμπληρώνει κάποιο χαρτί.Κ. Ακούστε με, παρακαλώ: πρόκειται για παρανόηση. Ο φιλοξενούμενός μου, σίγουρα θα έχει κάποια έγγραφα.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Το θέμα είναι ότι δεν έχετε εσείς.Κ. Πρόκειται για μια παρεξήγηση που θα ξεκαθαριστεί.ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Από τη στιγμή αυτή και μέχρι να ξεκαθαριστεί, όπως λέτε, τελείτε σε άδεια αορίστου χρόνου και άνευ αποδοχών. Χαίρετε.Του δίνει το χαρτί και κατευθύνεται προς την πόρτα. Ο Κ. τρέχει να τον προλάβει.Κ. Μα δε γίνεται! Πρέπει να πάω στο γραφείο! Χειρίζομαι ένα σωρό λεπτές υποθέσεις!ΚΛΗΤΗΡΑΣ. Μην ανησυχείτε – όλα έχουν προβλεφθεί. Από σήμερα, τις υποθέσεις σας καλύπτει ένας καινούργιος συνάδελφος που μόλις μετατέθηκε.27 – ΕΣΩΤ. / ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ / ΑΠΟΓΕΥΜΑΟ Κ., καθισμένος στην πολυθρόνα, ακίνητος και παγωμένος σαν νεκρός, με το βλέμμα του καρφωμένο στο κενό.Η εξώπορτα ανοίγει, μπαίνει ο Άγνωστος και, με αβέβαια βήματα, έρχεται να σταθεί μπροστά στον Κ.ΑΓΝΩΣΤΟΣ (άβολα). Έμαθα τι έγινε, και δεν ξέρω τι να πω… αισθάνομαι φοβερά άσχημα.Ο Κ. γυρίζει το κεφάλι και τον κοιτάει επίμονα.Κ. (ειρωνικά). Αισθάνεσαι άσχημα;ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Τι; Δεν πιστεύω να νομίζεις ότι είχα εγώ καμία σχέση με όλα αυτά.Ο Κ. ξεσπάει σ’ ένα αφύσικο γέλιο.Κ. Εσύ; Αν έχεις σχέσεις με όλα αυτά; Μήπως θες να σου ζητήσω και συγγνώμη;Εκείνη την ώρα, από την πόρτα που έχει μείνει μισάνοιχτη, μπαίνει η Μελαχρινή, κρατώντας δύο βαλίτσες στα χέρια. Το άγριο βλέμμα που της ρίχνει ο Κ., την κάνει να πάει και να κρυφτεί πίσω απ’ τον Άγνωστο.ΑΓΝΩΣΤΟΣ. Είναι βέβαια κάτι που ίσως δεν το ξέρεις ακόμα… και καλύτερα να σ’ το πω εγώ… ανεπίσημα. Η Υπηρεσία παραχώρησε το σπίτι σε μένα. (αγκαλιάζει τη Μελαχρινή και κοιτάζονται τρυφερά) Σκοπεύουμε να ζήσουμε μαζί. (ξαναγυρίζει προς τον Κ.) Βέβαια, είσαι ευπρόσδεκτος να μείνεις εδώ, για όσο διάστημα χρειαστεί μέχρι να βολευτείς κάπου αλλού… αρκεί βέβαια να εξασφαλίσουμε έγκαιρα μια άδεια. Ας είμαστε τυπικοί... Βλέπεις τι προβλήματα δημιουργούνται από τη μία στιγμή στην άλλη.28 – ΕΞΩΤ. / ΛΕΩΦΟΡΟΣ / ΝΥΧΤΑΟ Κ., φορτωμένος με βαλίτσες, περπατάει αργά και κουρασμένα σε μια πολυσύχναστη λεωφόρο.